ภาค ๑ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 34 / 59

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 80 แล้วโปรดให้นำเข้าไปถึงพระราชวังชั้นใน ทรงนมัสการพระเถระ ทรง อังคาสแล้วตรัสว่า "ท…

ในบทนี้พระราชาและพระเทวีทรงนมัสการพระเถระซึ่งกล่าวถวายพระพรเพียงคำเดียว พระเถระอธิบายว่าไม่ได้จำกัดการถวายพรเฉพาะพระราชาและพระเทวี หลังจากนั้นพระเถระได้กลับไปที่ถ้ำใหญ่กรัณฑกะและในคืนหนึ่งได้บรรลุพระอ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 81 สะดุ้งกลัว จึงทอดจักษุ แลดูชั่วแอก อย่า พึงไปสู่อำนาจขิงจิตที่หลุกหลิกเหมือนลิงป…

ในบทนี้กล่าวถึงพระมหามิตตเถระที่ได้ช่วยอุบาสิกาที่ป่วยด้วยโรคฝีโดยไม่ใช้ยา และยังส่งความปรารถนาดีให้เธอผ่านคำพูด ในขณะที่พระเถระแสดงถึงความบริสุทธิ์และการควบคุมจิตใจ การรักษาผู้อื่นโดยไม่หวังสิ่งตอบแท

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 82 พึงตั้งอยู่ในอินทรียสังวรอันประเสริฐ ดัง พระมิตตเถระ เทอญ เหมือนอย่างว่า อินทรีย…

บทความผู้อธิบายเกี่ยวกับอินทรียสังวรและอาชีวปาริสุทธิในวิสุทธิมรรค ซึ่งกล่าวถึงความจำเป็นในการตั้งอยู่ในอินทรียสังวรและการใช้ความเพียรในการบรรลุอาชีวปาริสุทธิ รวมถึงรายละเอียดเกี่ยวกับปัจจัยที่เกิดขึ้

เภสัช (เป็นแน่)" ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - 6 - หน้าที่ 83 ดังนี้แล้ว (ตัวเอง) ฉันแต่ชิ้นสมอเท่านั้น (เช่นนี้) เป็นการชอบแท้ อันภิกษุเช…

เนื้อหานี้มีการพูดถึงบทบาทและความสำคัญของภิกษุที่เรียกว่าอริยวสิกภิกขุ ซึ่งหมายถึงภิกษุผู้ตั้งอยู่ในอริยวงศ์ และการใช้ปัจจัยต่างๆ ในการดำเนินชีวิต เช่น จีวรและบิณฑบาต หลีกเลี่ยงการใช้คำพูดที่ไม่เหมาะส

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 84 พูดอ้อมไปรูปนั้นอย่างอื่นอีก ชื่อว่า ปริกถา (พูดหว่านล้อม), ในเภสัช อาการทั้งหมด…

บทความนี้วิเคราะห์การใช้เภสัชในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะในแง่ของการปฏิบัติที่เหมาะสมและข้อบังคับของพระวินัย ในการใช้เภสัชที่เกิดจากอาการและนิมิต รวมถึงความประพฤติของผู้มีความมักน้อย โดยยกตัวอย่างเรื่องราว

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - - หน้าที่ 85 ครั้งยังเป็นคฤหัสถ์ โยมหญิงของข้าพเจ้า ได้ให้ข้าวปายาสหุงด้วย น้ำนมสดล้วน ๆ ปร…

เนื้อหานี้บรรยายถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อพระมหาโมคคัลลานะและโยมหญิงของผู้เขียนได้ถวายข้าวปายาสที่ปรุงด้วยนมสด เนยใส น้ำผึ้ง และน้ำตาลกรวด ส่วนพระมหาโมคคัลลานะเกิดคำพูดในใจเกี่ยวกับบุญที่สะสมไว้ และ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - - หน้าที่ 86 กล่าวว่า "อาวุโสสารีบุตร นิมนต์ท่านฉันเถิด" ฝ่ายพระเถระเห็น ข้าวปายาสนั้นแล้ว …

บทสนทนาระหว่างพระสารีบุตรและพระมหาโมคคัลลานะ เรื่องข้าวปายาสทำให้พระมหาโมคคัลลานะต้องตัดสินใจไม่บริโภค เนื่องจากความเชื่อว่าอาหารบางอย่างไม่เหมาะที่จะบริโภค แม้ว่าจะหิวจัด โดยเฉพาะในกรณีที่เกิดจากวจีว

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 87 * "ถ้าเราพึงเป็นผู้บริโภคข้าวมธุปายาส ที่ เกิดขึ้นเพราะเผยวาจาเป็นวจีวิญญัติไซร้…

ในบทนี้มีการวิเคราะห์เกี่ยวกับคำสอนในวิสุทธิมรรค โดยพูดถึงการเป็นผู้บริโภคที่ต้องควบคุมอาชีวะ แม้จะมีความต้องการจนถึงขั้นหิว การตีความคำว่า ‘ไส้’ ก็มีความหมายที่หลากหลาย และมีการชี้ให้เห็นถึงสำนวนหิวใ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 88 คุมพวิหาร ก็ควรเล่าไว้ในที่นี้ นักพรตผู้บวชด้วยศรัทธา มีปัญญาพิจารณา เห็นผลโดยปร…

บทความนี้พูดถึงเรื่องราวในวิสุทธิมรรคเกี่ยวกับการทำอาชีวะให้หมดจดและการพิจารณาในปัจจัยต่าง ๆ โดยอธิบายว่าผู้บวชต้องทำอย่างไรจึงจะบริโภคสิ่งที่เกิดขึ้นตามธรรมได้อย่างเหมาะสม โดยมีเรื่องเล่าจากพระเถระซึ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 89 การบริโภคของภิกษุผู้บริโภคปัจจัยทั้งหลายมีจีวรเป็นต้น ที่พิจารณา โดยเป็นธาตุ หรื…

การบริโภคของภิกษุในพระพุทธศาสนามีหลายประเภท ได้แก่ ไถยบริโภค, อิณบริโภค, ทายัชชบนิโภค, และสามีบริโภค การบริโภคแต่ละประเภทมีผลต่อศีลและความบริสุทธิ์ทางจิตใจ ข้อความอธิบายว่า ไถยบริโภคคือการบริโภคโดยไม่

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - - หน้าที่ 90 จีวร ภิกษุพึงพิจารณาทุกคราวที่บริโภค บิณฑบาต พึงพิจารณา ทุกคำกลืน เมื่อไม่อาจอ…

ในบทนี้กล่าวถึงการพิจารณาของภิกษุในการบริโภคอาหาร โดยเน้นถึงความสำคัญของสติในการบริโภค ทั้งในขณะที่รับและบริโภค รวมถึงการพิจารณาในบริบทต่างๆ และ 4 ประการของสุทธิที่ส่งผลต่อคุณภาพการดำเนินชีวิตของภิกษุ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 91 โดยธรรมโดยชอบอยู่ ปัจจยบริโภคสันนิสิตศีล ชื่อปัจจเวกขณสุทธิ เหตุว่าปัจจยบริโภคสั…

บทความนี้กล่าวถึงการบริโภคปัจจัยและศีลของพระเสขะในพระพุทธศาสนา โดยเน้นความสำคัญของการพิจารณาในขณะที่บริโภคและคุณลักษณะของทายาทของพระผู้มีพระภาคเจ้า การบริโภคปัจจัยควรที่จะมีการพิจารณาอย่างรอบคอบเพื่อท

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - - หน้าที่ 92 เป็นการบริโภคโดยความไม่มีหนี้ เพราะความเป็นข้าศึกต่ออิณบริโภค ก็ได้ หรือจะสงเค…

ในวิสุทธิมรรค แสดงให้เห็นถึงการบริโภคที่ปราศจากหนี้ โดยยกตัวอย่างการพิจารณาของพระภิกษุที่ต้องแยกแยะความจำเป็นในการบริโภค เช่น ข้าว, ที่นอน, น้ำสำหรับซักฟอก โดยแต่ละอย่างต้องได้รับการพิจารณาให้รอบคอบ ไ

ตามกาล ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 93 สังฆาฏิ เหมือนหยาดน้ำไม่ติดอยู่ในใบบัวฉะนั้น เธอได้อาหาร โดยการอนุเคราะห์แด่ชนอื…

เนื้อหาพูดถึงการบริโภคอาหารของภิกษุในพระพุทธศาสนา ซึ่งควรมีความระมัดระวังและรู้ประมาณในการฉัน โดยยกตัวอย่างในชีวิตประจำวันที่แสดงถึงการรักษาอารมณ์และความสำนึกในการบริโภค เช่น การเปรียบเทียบกับการเผลอล

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - กาลนั้น ข้าพเจ้านั่ง ณ อาสนะอันเดียว ได้บรรลุ พระอรหัต ข้าพเจ้านั้นมีความดำริเต็มเปี่ยมแล้ว…

ในบทนี้พูดถึงการบรรลุพระอรหัตของผู้ปฏิบัติธรรม ซึ่งเมื่อมีความดำริเต็มเปี่ยมแล้ว ก็จะเห็นถึงความสิ้นทุกข์ โดยเฉพาะการพิจารณาศีลในรูปแบบต่างๆ เช่น ปาริสุทธิศีล และแนวทางในการรักษาศีลนั้น ตามที่พระธรรมเ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 95 อปรามัฏฐปาริสุทธิศีล ปฏิปัสสัทธิปาริสุทธิศีลเป็นไฉน ? ศีลของ พระขีณาสพทั้งหลาย ผ…

ในบทนี้กล่าวถึงศีลแห่งความบริสุทธิ์ที่มีการจำแนกประเภทของศีลในพระพุทธศาสนา โดยเน้นถึงปฏิปัสสัทธิปาริสุทธิศีลซึ่งเป็นศีลที่มีความบริสุทธิ์จากการลดละกิเลส ศีลเหล่านี้แบ่งออกเป็นศีลของพระขีณาสพและพระปัจเ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 96 ชีวิตเป็นที่สุด เหมือนศีลของพระมหาติสสเถระผู้ฉันมะม่วง ซึ่งพำนัก อยู่ที่จีวรคุมพ…

บทความนี้อธิบายแนวคิดเกี่ยวกับศีลของพระมหาติสสเถระ โดยเน้นการสละสิ่งที่มีค่าเพื่อรักษาชีวิตและการบรรลุพระอรหัต ศีลและจิตที่บริสุทธิ์ถือเป็นส่วนสำคัญในการดำเนินชีวิต โดยศีลนี้ยังกำหนดคุณสมบัติของคนที่ม

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 97 อรหัต โดยแท้ เหตุนั้น ท่านจึงเรียกว่าปริปุณณปาริสุทธิศีล เหมือน ศีลของพระมหาสังฆ…

ในขณะมรณะ พระมหาสังฆรักขิตเถระได้บรรลุพระอรหัต จากการที่ภิกษุหนุ่มช่วยให้นั่ง จากนั้นทราบว่าท่านได้อุทิศตนเพื่อเสริมสร้างโลกุตรธรรม ซึ่งถือเป็นการทำกิจที่ยากลำบากในเวลานั้นและต่อมาท่านบอกว่า กรรมที่ได

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 98 ความไม่รู้ ด้วยไม่มีสติ ตั้งแต่กาลที่เราบวชแล้ว ไม่ได้เลย" แม้หลานของท่าน ก็ได้บ…

เนื้อหานี้กล่าวถึงความสำคัญของการมีสติและความรู้ในศีลในพุทธศาสนา โดยชี้ให้เห็นว่าแม้ว่าบุคคลจะได้สดับหรือรู้มากเพียงใด แต่หากไม่มีความมั่นคงในศีลก็จะไม่มีการสรรเสริญจากบัณฑิต การที่ท่านได้อาศัยพระพุทธ

๑ - หน้าที่ 99 ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - นั้นเล่า แม้เหล่าเทวดาก็ย่อมชม ถึงพรหมก็ สรรเสริญและ. ส่วนศีลของพระเสขะทั้งหลาย บัณฑิตพึงทร…

ข้อความนี้อธิบายถึงศีลของพระเสขะที่เป็นที่เลื่อมใส, บทบาทของพระติสสเถระในการบรรลุพระอรหัต, และการใช้ชีวิตอย่างมีศีลในยามเผชิญความตาย โดยมีการพิจารณาศีลที่บริสุทธิ์ซึ่งได้รับการชมเชยจากเทวดาและพรหม นอก